Ενστάσεις προς το Υπουργείο Παιδείας, του Κωνσταντίνου Λάζου

Ενστάσεις προς το Υπουργείο Παιδείας

ΤΟΥ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΛΑΖΟΥ Δάσκαλου Π.Ε. Ν. Ιωαννίνων

Ανήκω στη γενιά των δασκάλων που αποφοιτήσαμε από τα ελληνικά πανεπιστήμια πριν από περίπου είκοσι χρόνια. Μας είπαν τότε ότι θα είστε ίσως οι μοναδικοί που θα μπείτε και θα δουλέψετε στο δημόσιο με αξιοκρατικά κριτήρια. Τους πιστέ­ψαμε, μας κορόιδεψαν.

Μετά από μερικά χρόνια μας είπαν ότι η επι­λογή των εκπαιδευτικών θα γίνεται πλέον μέ­σω του ΑΣΕΠ, από μια διαδικασία εξετάσεων διάρκειας 2 ημερών, που θα ξεχώριζαν τους καλύτερους από εμάς. Τους πιστέψαμε, μας κο­ρόιδεψαν. Μέσα σε λίγα χρόνια, όχι μόνο δεν καταργήθηκε η επετηρίδα, αλλά δημιουργήθη­καν και άλλες. Μη συμφωνώντας με αυτή τη δι­αδικασία εξετάσεων, αναγκαστήκαμε να συμμε­τάσχουμε. Πετύχαμε, αποδείξαμε και πάλι την αξία μας, μας είπαν μην ανησυχείτε για τίποτα από εδώ και πέρα, όλα θα είναι αντικειμενικά. Τους πιστέψαμε, μας κορόιδεψαν.

Φύγαμε για αρκετά χρόνια μακριά από το σπίτι μας, σε παραμεθόριες περιοχές, σε απο­μακρυσμένα χωριά, μακριά από τις οικογέ­νειες μας, για να μπορέσουμε να μαζέψουμε τα απαραίτητα μόρια και να γυρίσουμε κοντά στους δικούς μας. Κάποιοι άλλοι βέβαια δεν ήταν τόσο χαζοί. Υπηρέτησαν την εκπαίδευση, μέσα από κάποια πολιτικά γραφεία. Έτσι κατά­φεραν και περισσότερα μόρια να πάρουν και λιγότερα έξοδα να έχουν και γρηγορότερα να πάρουν οργανική θέση στον τόπο τους. Τέλος πάντων δεν πειράζει.

Κάποια στιγμή ήρθαμε και εμείς στον τόπο μας έστω και με απόσπα­ση. Μας είπαν: «το ξέρουμε ότι αδικηθήκατε αλλά τώρα πλέον τελείωσαν τα βάσανά σας». Τους πιστέψαμε, μας κορόιδεψαν.

Κάποιοι με λιγότερα μόρια και χρόνια προ­ϋπηρεσίας έπιαναν τις θέσεις που επιθυμού­σαν, ενώ εμείς γυρνούσαμε όλα τα απομακρυ­σμένα χωριά του νομού Ιωαννίνων. Ίσως αυτό να μας βοήθησε βέβαια, γιατί πήραμε αρκετά μόρια και κατορθώσαμε να μπούμε στην Α'ζώνη Ιωαννίνων. Μας είπαν: «είδατε κουρα­στήκατε λίγο αλλά τα καταφέρατε». Τους πιστέ­ψαμε, μας κορόιδεψαν.

Μετά από λίγα χρόνια κατήργησαν τις ζώ­νες και μπήκαμε στην ίδια μοίρα με αγαπητούς κατά άλλα συναδέλφους που ήρθαν στο νομό όμως πολύ αργότερα από ότι εμείς. Παρόλα αυτά συνεχίσαμε να προχωράμε και κάθε μέρα δίναμε στο σχολείο τον καλύτερο μας εαυτό. Έφτασε η ώρα της κρίσης και του ενιαίου μι­σθολογίου. Μας είπαν: «μη φοβάστε, είστε από τους αξιολογότερους δημοσίους υπαλλήλους.: Ο μισθός όχι μόνο δεν θα κατέβει, αλλά υπάρ­χει περίπτωση να αυξηθεί». Τους πιστέψαμε, μας κορόιδεψαν.

Χάσαμε μέσα σε ένα χρόνο το 40% του εισο­δήματος μας. Έρχονται τώρα να μας πουν ότι πρέπει να αξιολογηθείτε. Μας λένε: «μη φοβά­στε αυτό γίνεται για το καλό σας. Να προχω­ρήσετε και να γίνετε καλύτεροι δάσκαλοι».  

Νο­μίζουν ότι πάλι θα μας κοροϊδέψουν, θα τους πιστέψουμε ή θα αντισταθούμε επιτέλους και θα αποκαλύψουμε τις κοροϊδίες τους;